Mijn Sportster
Geplaatst: 16 jan 2018 16:29
Ik heb mijn Sportster gekocht in 2006, nadat ik geld had geërfd van mijn opa en oma. Het is een opgeboorde 1200 Sportster met een versterkte achterbrug, raceschakeling en snelle nokken. Een geweldig ding, waar ik dolgelukkig mee was. Maar ik heb er heel kort plezier van kunnen hebben, want helaas werd al snel duidelijk dat het eigenlijk de miskoop van de eeuw was. Het ding deed het nooit en als hij het deed, ging er constant van alles stuk. Degene met wie ik mijn Sportster heb gekocht, die monteur was, heeft echt geprobeerd er wat van te maken, maar dit ging hem echt volledig boven zijn pet. Van de 11 jaar die ik mijn Sportster nu heb, heeft deze zeker zo'n 3 jaar stilgestaan bij verschillende garages, zonder dat nu eigenlijk echt duidelijk was wat er aan schortte. Het rare was dat als hij het wel deed, hij ook echt heel fijn reed, dus ik wilde er ook niet echt vanaf.
Via via ben ik toen bij Harley-Davidson service Dijkshoorn terechtgekomen. Dit is de specialist op het gebied van harleys. Hij is technisch redacteur van de Bigtwin en hij doet revisies vanaf bouwjaar 1946. Ik heb de motor daar op de aanhanger naartoe gebracht en hij is gaan kijken wat er nou precies aan de hand was.
Hij had alleen geen goed nieuws voor me,
Mijn Sportster komt uit 1986 en in 1986 heeft Harley-Davidson een ander soort krukas uitgeprobeerd, waar ze vrij vlot op teruggekomen zijn... Ik was dus flink de sjaak. Volgens hem was het financieel het meest aantrekkelijke om mijn Sporter te slopen en in onderdelen te verkopen, omdat er wel een hoop bijzondere en zeldzame onderdelen op zaten. Ik kon hem ook op het "oog" laten fixen en snel doorverkopen en dan maar hopen dat de koper niet bij mij terug zou komen om verhaal te halen.
Een 3e optie zou zijn om de motor goed op te laten knappen, maar hij was er heel duidelijk in dat dit financieel niet aantrekkelijk was.
Uiteindelijk ben ik voor de meest omslachtige en dure oplossing gegaan, want ik was toch aan het onding gehecht geraakt en ik wilde er ook niet echt een ander mee opzadelen.
Ik weet niet meer hoe het nou precies zo gekomen is, maar uiteindelijk heb ik zeker een half jaar lang iedere zaterdag aan mijn eigen motor gesleuteld om de kosten nog enigszins binnen de perken te houden. Niet dat ik nou zo'n ontzettende techneut ben, maar ik heb wel 2 rechterhanden en als ik te horen krijg dat ik dat, dat en dat los of vast moet draaien, dan lukt me dat wel. Kortom, ik heb daar een fantastische tijd gehad! Elke zaterdag lekker sleutelen met fijne muziek en afronden met thee met een enorme scheut rum. Daarnaast heb ik er geleerd om een enorme grote bek te hebben. Waardevolle levenslessen werden die genoemd.
In het voorjaar van 2010 was het dan eindelijk zover, mijn Sportster was klaar en mijn spaarrekening leeg.
Toen kon ik eindelijk echt vriendjes worden met mijn motor en ben ik zoveel mogelijk gaan rijden om alle verloren tijd in te halen.
Na 4 jaar rondrijden had ik uiteindelijk genoeg vertrouwen in mijn motor opgebouwd om voor het eerst wat aan het uiterlijk van mijn motor te gaan verbeteren.
Dus toen ik mijn motor naar de garage bracht voor onderhoud en als voorbereiding voor de geplande vakantie naar het zwarte Woud, heb ik dat gelijk mee laten nemen.
Er waren namelijk nogal een aantal dingen die ik erg lelijk vond aan mijn Sportster. Zo zat er naar mijn idee veel te veel chroom op, was het stuur te hoog en was de achterbrug nog steeds een soort lullig, zelf gespoten menie grijs. Dus heb ik de achterbrug en de velgen, zwart laten poedercoaten. Daarnaast moest er ook een M-stuurtje en een ander tellertje op komen, die uiteraard ook zwart moesten zijn. Dit zorgde helaas wel voor enige vertraging, want gaskabels voor Harley-Davidson worden wel in allerlei extra lengtes geleverd, maar extra korte kabels, dat kwam toch minder vaak voor. Zo hadden ze bij de garage ook nog nooit in de 40 jaar dat ze al bestaan een M-stuurtje op een harley gezet. Dus werd ik gebeld met de vraag of het inderdaad klopte dat het stuur "omlaag" gemonteerd moest worden.
Zaterdagochtend zou ik met 2 vrienden op vakantie gaan, maar helaas, omdat de gaskabels later dan verwacht binnenkwamen, kon ik pas maandag vertrekken. Mijn vrienden zijn zaterdag alvast naar de Biggesee in Duisland gereden en hebben daar in de omgeving rondgereden en gekampeerd in afwachting van mij. Maandagochtend vroeg stond ik met mijn tasjes gepakt klaar en te wachten op het verlossende telefoontje. Dat kwam pas rond een uur of 2. Ik ben met tassen en al in een taxi gesprongen om meteen door te kunnen rijden naar Duitsland. Eenmaal in de garage aangekomen kreeg ik toch wel het advies om even te gaan testrijden, omdat het toch wel een heel andere rijhouding met zich meebracht. Ik vond het eigenlijk onzin omdat ik op mijn Honda ook altijd met een M-stuur reed en zolang ik harder dan 120 of met een tanktas reed, was er niets aan de hand. Dit bleek inderdaad ook op mijn Sportster van toepassing te zijn en zo ben ik dus vol gas naar Duitsland vertrokken alwaar het eten en de drank al voor me klaarstonden.
PS. deze tekst is ook geplaatst in de Rockateer, het clubblad van re Roadrocketclub.
Via via ben ik toen bij Harley-Davidson service Dijkshoorn terechtgekomen. Dit is de specialist op het gebied van harleys. Hij is technisch redacteur van de Bigtwin en hij doet revisies vanaf bouwjaar 1946. Ik heb de motor daar op de aanhanger naartoe gebracht en hij is gaan kijken wat er nou precies aan de hand was.
Hij had alleen geen goed nieuws voor me,
Mijn Sportster komt uit 1986 en in 1986 heeft Harley-Davidson een ander soort krukas uitgeprobeerd, waar ze vrij vlot op teruggekomen zijn... Ik was dus flink de sjaak. Volgens hem was het financieel het meest aantrekkelijke om mijn Sporter te slopen en in onderdelen te verkopen, omdat er wel een hoop bijzondere en zeldzame onderdelen op zaten. Ik kon hem ook op het "oog" laten fixen en snel doorverkopen en dan maar hopen dat de koper niet bij mij terug zou komen om verhaal te halen.
Een 3e optie zou zijn om de motor goed op te laten knappen, maar hij was er heel duidelijk in dat dit financieel niet aantrekkelijk was.
Uiteindelijk ben ik voor de meest omslachtige en dure oplossing gegaan, want ik was toch aan het onding gehecht geraakt en ik wilde er ook niet echt een ander mee opzadelen.
Ik weet niet meer hoe het nou precies zo gekomen is, maar uiteindelijk heb ik zeker een half jaar lang iedere zaterdag aan mijn eigen motor gesleuteld om de kosten nog enigszins binnen de perken te houden. Niet dat ik nou zo'n ontzettende techneut ben, maar ik heb wel 2 rechterhanden en als ik te horen krijg dat ik dat, dat en dat los of vast moet draaien, dan lukt me dat wel. Kortom, ik heb daar een fantastische tijd gehad! Elke zaterdag lekker sleutelen met fijne muziek en afronden met thee met een enorme scheut rum. Daarnaast heb ik er geleerd om een enorme grote bek te hebben. Waardevolle levenslessen werden die genoemd.
In het voorjaar van 2010 was het dan eindelijk zover, mijn Sportster was klaar en mijn spaarrekening leeg.
Toen kon ik eindelijk echt vriendjes worden met mijn motor en ben ik zoveel mogelijk gaan rijden om alle verloren tijd in te halen.
Na 4 jaar rondrijden had ik uiteindelijk genoeg vertrouwen in mijn motor opgebouwd om voor het eerst wat aan het uiterlijk van mijn motor te gaan verbeteren.
Dus toen ik mijn motor naar de garage bracht voor onderhoud en als voorbereiding voor de geplande vakantie naar het zwarte Woud, heb ik dat gelijk mee laten nemen.
Er waren namelijk nogal een aantal dingen die ik erg lelijk vond aan mijn Sportster. Zo zat er naar mijn idee veel te veel chroom op, was het stuur te hoog en was de achterbrug nog steeds een soort lullig, zelf gespoten menie grijs. Dus heb ik de achterbrug en de velgen, zwart laten poedercoaten. Daarnaast moest er ook een M-stuurtje en een ander tellertje op komen, die uiteraard ook zwart moesten zijn. Dit zorgde helaas wel voor enige vertraging, want gaskabels voor Harley-Davidson worden wel in allerlei extra lengtes geleverd, maar extra korte kabels, dat kwam toch minder vaak voor. Zo hadden ze bij de garage ook nog nooit in de 40 jaar dat ze al bestaan een M-stuurtje op een harley gezet. Dus werd ik gebeld met de vraag of het inderdaad klopte dat het stuur "omlaag" gemonteerd moest worden.
Zaterdagochtend zou ik met 2 vrienden op vakantie gaan, maar helaas, omdat de gaskabels later dan verwacht binnenkwamen, kon ik pas maandag vertrekken. Mijn vrienden zijn zaterdag alvast naar de Biggesee in Duisland gereden en hebben daar in de omgeving rondgereden en gekampeerd in afwachting van mij. Maandagochtend vroeg stond ik met mijn tasjes gepakt klaar en te wachten op het verlossende telefoontje. Dat kwam pas rond een uur of 2. Ik ben met tassen en al in een taxi gesprongen om meteen door te kunnen rijden naar Duitsland. Eenmaal in de garage aangekomen kreeg ik toch wel het advies om even te gaan testrijden, omdat het toch wel een heel andere rijhouding met zich meebracht. Ik vond het eigenlijk onzin omdat ik op mijn Honda ook altijd met een M-stuur reed en zolang ik harder dan 120 of met een tanktas reed, was er niets aan de hand. Dit bleek inderdaad ook op mijn Sportster van toepassing te zijn en zo ben ik dus vol gas naar Duitsland vertrokken alwaar het eten en de drank al voor me klaarstonden.
PS. deze tekst is ook geplaatst in de Rockateer, het clubblad van re Roadrocketclub.
en wordt vervolgd...
Mooi zeg; een echte band met je SPORTster!!